اگر سهراب سپهری در زمان ما دانشجو بود ...........

اهل دانشگاهم
رشته ام علافیست
جیب هایم خالیست
پدری دارم
حسرتش یک شب خواب!
دوستانی همه از دم ناباب
و خدایی که مرا کرده جواب
اهل دانشگاهم
قبله ام استاد است
جانمازم نمره!
خوب می فهمم سهم آینده من بیکاریست
من نمی دانم که چرا می گویند
مرد تاجر خوب است و مهندس بیکار
و چرا در وسط سفره ما مدرک نیست
چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید
باید از مردم دانا ترسید!
باید از قیمت دانش نالید!
و به آنها فهماند
که من اینجا فهم را فهمیدم
من به گور پدر علم و هنر خندیدم

شما عزیزان که اکثراً خوابگاهتون همون خونه مجلل خودتونه.اما خبر داشتن از زندگی قشر خوابگاه نشین دانشجویی خالی از لطف نیست.
ساعت ۲ نصف شب یک اتاق:  
ساعت ۳ نصف شب کل خوابگاه منهای سرپرست:  
ساعت ۴ صبح هنگام خواب:  
وضعیت تحصیل در خوابگاه:  
اولین روزهای خوابگاه:  
گفت و گوی صمیمانه بر سر آماده کردن صبحانه بعد از گذست چند روز:  
پایان گفت و گو:  
امکانات غذایی در خوابگاه:  
طریقه ظرف شستن در خوابگاه:  
اواخر ترم وضعیت ۷۰درصد دانشجویان:  
و این هم آخر عاقبتش!!